Archief van September 2010

Testen, testen en… testen!

Thursday, 9 September 2010

Je raadt het al, het gaat hier over Woordjes!

Tijdens het testen was er commentaar op het beeld na het vertalen van het laatste woord.
Je kreeg de tekst “Afgelopen” op de plaats waar normaal het te vertalen woord verscheen. Duidelijk genoeg, dacht ik, maar dat bleek niet zo te zijn.
Dan maar zorgen dat het invulveld niet meer bruikbaar is en een grijze achtergrondkleur kreeg, maar nog steeds hadden de gebruikers de neiging om het invulveld te gebruiken. Ook als dit niet kon…

Mockup Woordjes Resultatenscherm

Mockup Woordjes Resultatenscherm

Terug naar de tekentafel dus. Hoewel ik geen nieuwe schermen wilde toevoegen aan Woordjes leek dit toch de beste manier om het einde van de woordlijst aan te duiden. Een duidelijke tabel met daarin de resultaten, het aantal fouten,… Geen twijfel mogelijk dat dit het einde is van de woordlijst.

Wat nog ontbreekt op de mockup maar al wel geïntegreerd is in de huidige versie van Woordjes is een grote startknop onderaan de tabel met resultaten. Dit om te voorkomen dat het resultatenscherm een “dood” scherm zou worden en je het gevoel krijgt: “En wat nu?”.

In de vorige blogpost zag je screenshots van Windows XP en Mac OS X.
Je had Ubuntu dus nog te goed. Bij Ubuntu is standaard Java niet geïnstalleerd. Uiteraard moet je dit eerst installeren voordat je Woordjes installeert.

Woordjes in Ubuntu

Woordjes in Ubuntu


De allerlaatste keer

Tuesday, 14 September 2010

Deze zondag, ergens in de late namiddag, zat ik in de bus op weg naar huis. M’n laatste dag als leider zat er bijna op en bij de eerste zonnestralen (het was een regenachtige dag geweest) die te voorschijn kwamen, keek ik terug naar wat ik al die jaren had beleefd.

Die eerste jaren als kapoen bijvoorbeeld: voor de eerste keer op weekend, voor de eerste keer op kamp, samen spelletjes spelen, leren samenwerken om iets  te bereiken. Het was allemaal echt geweldig! We hadden nog veel fantasie en waren er zeker van dat er Orks in de bossen schuilden. Hoe kon het ook anders, met een weekendthema als Lord of the Rings en leiding die alles in een heerlijk kleedje gestoken had?

Of bij de jonggivers, waar je al in tenten mocht slapen, zelf vuur leerde maken en op tweedaagse mocht. Je mocht niet liften, maar stiekem deden we het toch. Het was spannend, leuk en met weemoed dacht ik terug aan de verre staptochten die we maakten, en aan de adembenemende vergezichten die verscholen lagen tussen een paar bossen en dan stap voor stap tevoorschijn kwamen. Zelfs als 14-jarige maakt dat je even stil.
Of het 24-uren spel waarbij je zowel zonsop- als ondergang kon zien of slierten mist die over de velden zweefden en de volledige omgeving nét iets meer sprookjesachtig maakten.

Of die tijd toen ik bij de Jins zat, waar we zelf geld moesten verdienen om op buitenlands kamp te kunnen gaan dat we dan ook semi-zelf in elkaar mochten steken. Gelukkig met leiding die dan een oogje in ’t zeil houdt.

Of het eerste jaar zelf in leiding staan, zelf verantwoordelijkheid nemen. Beseffen dat leiding méér is dan zondagmiddag van 2 tot 5. Groepsraden, leidingsweekends, vzw-vergaderingen en nog zoveel andere dingen waarvan ik als lid niet eens wist dat ze bestonden. Maar ik deed het graag. Ik heb veel geleerd in die 5 jaar dat ik in leiding stond. Ik heb opgekeken naar mijn groepsleiding die voor veel problemen een perfecte oplossing in petto had.
Ik heb ook groepsleiding gehad waarbij ik het vaak niet eens was met de beslissingen die ze namen. Maar ook dat hoort er bij en ook daarvan heb ik veel geleerd. Ik heb het geluk gehad om altijd met toffe mensen in een tak te staan en ik ben ze daar bijzonder dankbaar voor. Zeker in m’n eerste jaar heb ik gigantisch veel geleerd van m’n medeleiding. Nadien was ik blij dat ik mijn kennis ook kon doorgeven, ook al was dat niet zo veel, ik hoop dat ze er iets aan gehad hebben.

Dit alles is maar een fractie van wat er tijdens de busrit door m’n hoofd ging, nog zoveel meer dingen die ik heb meegemaakt zou ik hier kunnen neerpennen. Uiteindelijk stopte de bus vlak voor het scoutslokaal en schoot ik wakker. Ik stapte uit de bus, zwaaide nog even naar m’n vertrekkende leden en babbelde nog even na met de leiding. Niet veel later vertrok ik naar huis. Voor de allerlaatste keer…